|
تنفس صبح
من عاشق محمّد رسول اللّه (صلی اللّه علیه وآله) هستم
من عاشق شهادتم من عاشق مبارزه با اسرائیل هستم
من گوش به فرمان ولایتم
سجاده ام به عنوان نماد آمادگی همیشه همراه من است
اینها گزینه های روی میز من است
شنبه 25 بهمن 1393برچسب:, :: 10:54 :: نويسنده : سحرحیدری
و مردی می آید
از سمت بهشت زهرا
 با سربازانی پابرهنه
که از چشمانشان لاله می چکد!
مردی می آید
که از شعار و حرف زیادی بدش می آید
مردی که به پاترول ها سواری نداده است
و کلکسیون ماشین ندارد!
مرا به سکوت می خوانی؟
شهیدان را بهانه می کنی؟
آنان که رفته اند
بر پیشانی شان ستاره داشتند
و تو مانده ای که فردا
چند ستاره بر شانه ات سبز شود!
می دانم،
فردا درخت ستاره گل خواهد داد
ما خوشبخت می شویم
و زمین به آرزویش خواهد رسید.
امشب اما فریادم را
به پیشواز مردی خواهم برد
که هنوز توبره ی شبانه ی پدرانش را
به دوش دارد.
از کتاب: قطار اندیمشک، علی رضا قزوه، ص64-65
چهار شنبه 14 آبان 1393برچسب:, :: 16:9 :: نويسنده : سحرحیدری
چرا ایران به تمام کشورهای اسلامی و همسایه خود کمک نظامی می کند؟
پاسخ را از امیرالمؤمنین علی (ع) بشنویم:
 حضرت علی (ع) در زمان حکومت خود، و پس از آنکه لشکر معاویه حمله ای ایذایی به شهر انبار نمود، بسیار آزرده خاطر شدند و خطاب به مردم عراق فرمودند:
" أَلاَ وَ إِنِّي قَدْ دَعَوْتُكُمْ إِلَى قِتَالِ هؤُلاَءِ الْقَوْمِ لَيْلا وَ نَهَاراً، وَ سِرّاً وَ إِعْلاَناً وَ قُلْتُ لَكُمُ: اغْزُوهُمْ قَبْلَ أَنْ يَغْزُوكُمْ"*؛ آگاه باشيد! من شب و روز، پنهان و آشكار شما را به مبارزه با اين گروه (معاويه و حاكمان شام) فرا خواندم و گفتم پيش از آن كه آنها با شما نبرد كنند، با آنان بجنگيد.
سپس حکمت و دلیل این دعوت به مبارزه در بیرون از مرزها را بیان فرمودند:
"فَوَاللهِ! مَا غُزِيَ قَوْمٌ قَطُّ في عُقْرِ دَارِهِمْ إِلاَّ ذَلُّوا"**؛
به خدا سوگند! هر زمان، قوم و ملّتى، در درون خانه اش، مورد هجوم دشمن قرار گرفته، ذليل و خوار شده است.
نکته:
1- کسانی كه در درون خانه خود، مورد تهاجم دشمن قرار مى گيرند، به آسانى روحيه خود را از دست مى دهند و احساس شكست مى كنند و همين امر، به شكست آنها مى انجامد.
2- مهاجم، هيچ گاه رعايت حفظ مصالح خانه و كاشانه و شهر و ديار قومى را كه مورد هجوم واقع شده اند نمى كند، مى زند و مى كوبد و ويران مى كند و پيش مى رود، ولى صاحب خانه ناچار است اين امور را رعايت كند، چرا كه سرمايه هاى او را تشكيل مى دهد و همين گونه ملاحظات، فعّاليت آنها را محدود مى كند و اى بسا منجر به شكست مى شود.
3- هنگامى كه جمعيّتى در خانه خود مورد هجوم قرار مى گيرد، زن و فرزندان و كودكان در لابه لاى جنگجويان قرار مى گيرند. مهاجم، بى پروا خون مى ريزد و پيش مى آيد، ولى صاحب خانه، مجبور به رعايت مسائل انسانى مربوط به خويش است. اين امر نيز كار او را به كندى مى كشاند***.
* و ** خطبه 27 نهج البلاغه.
*** آیت الله مکارم شیرازی، پیام امام امیرا لمؤمنین(ع)، ج2، ص145-146.
چهار شنبه 14 آبان 1393برچسب:, :: 15:13 :: نويسنده : سحرحیدری
من خدا را باور دارم چون بیش از هر کسی با او زندگی می کنم.
 خداوند همیشه سخت ترین لحظات زندگیم را به شیرین ترین لحظات تبدیل می کند.
چهار شنبه 14 آبان 1393برچسب:, :: 15:9 :: نويسنده : سحرحیدری
امام حسین (ع) برای رسیدن به حکومت رهسپار کوفه شد یا هدفی دیگر داشت
  حداقل چهار پاسخ می توان به این پرسش داد:
1- امام حسین(ع) هدف خود را احیای سنّت جدش پیامبر(ص) و نیز امر به معروف و نهی از منکر اعلام نمود.
2- امام حسین (ع) به وسیله ی پیامبر اسلام(ص) و نیز پدر و مادر بزرگوارش از سالها قبل باخبر شده بود که در کربلا شهید خواهد شد و لذا با عقل انسان به دنبال حکومت نمی سازد که به راهی برود که میانه اش شهادت است.
3- اگر امام حسین(ع) برای جنگ بر سر حکومت رفت، چرا با خانواده و زنان و کودکان حتی طفل شیرخوارش رفت؟!
4- آیا عاقلانه است کسی که قصد حکومت دارد با نفراتی اندک به میدان رزم با هزاران نفر برود؟!
چهار شنبه 14 آبان 1393برچسب:, :: 14:57 :: نويسنده : سحرحیدری
 گل وحی در منی آنگاه که به غدیر آمد با دستان نبی و ولی همه جا را معطّر ساخت
عید شکفتن گل امامت مبارک باد
دو شنبه 21 مهر 1393برچسب:, :: 15:7 :: نويسنده : سحرحیدری
دیشب در نهج البلاغه با کسی بودم
که مرا پا به پای خویش، تا نخلستان های کوفه برد
از نخلستان صدای گریه می آمد.
دیشب به مضامین مظلوم نهج البلاغه می اندیشیدم
که ابوذر از راه رسید
این بار پابه پای ابوذر رفتم
از نخلستان تا خیابان.
از چار راه درد گذشتیم
از چار راه فقر
که اعتراض ابوذر مرا به خود آورد
اینان برادران علی(ع) هستند.
من می گذشتم و ابوذر فریاد می زد:
چرا شریح قاضی ها رسوا نمی شوند؟
...
دردا که به ابوذر تنه می زدند
دردا که به ابوذر طعنه می زدند
دردا که اعتراض ابوذر
در لابه لای همهمه ها گم شد.
...
 دیروز در خیابان زنی را دیدم
که مانتوهای سبک سامورایی را تبلیغ می کرد
با آستین های تنگ
مخصوص آنان که با تیمم نماز می خوانند!
...
در بالای شهر به نیت چهارده معصوم،
آپارتمان های چهارده طبقه می ساختند.
...
از بعضی مجلات
بوی ادکلن شبهای پاریس متصاعد بود
من اما به واقعیتی می اندیشیدم
که در تاریکی شب، سطل های زباله را می کاوید!
امشب به علی(ع) خواهم گفت:
اینجا کسی انبان نان به دوش نمی گیرد
اینجا چقدر دروغ می گویند
اینجا عقیل در د فقیری نمی کشد
اینجا نهج البلاغه را
در کتابخانه های چوب گردویی زجر می دهند.
از کتاب: قطار اندیمشک، علی رضا قزوه، ص51-54
سه شنبه 8 مهر 1393برچسب:, :: 17:33 :: نويسنده : سحرحیدری
هشدارهای شهید«باکری» :
زمانی فرا میرسد که جنگ تمام می شود و رزمندگان امروز به سه دسته تقسیم می شوند:
1- دسته ای به مخالفت با گذشته خود بر می خیزند و از گذشته خود پشیمان میشوند.
2- دسته ای راه بی تفاوت می گزینند و در زندگی مادی خود غرق می شوند و همه چیزرا
فراموش می کنند.
3- دسته سوم به گذشته خود وفادار می مانند و احساس مسئولیت می کنند که از شدت
مصائب و غصه ها ،دق خواهند کرد.
پس از خدا بخواهید که با وصال شهادت از عواقب زندگی بعد از جنگ در امانبمانید.
ان‌شاالله پیرو راه شهدا باشیم!
 چهار شنبه 12 شهريور 1393برچسب:, :: 11:51 :: نويسنده : سحرحیدری
سیره امیرالمؤمنین علی علیه السّلام در مثنوی مولوی
 یکی از عناصر مطرح شده در مثنوی تعلیمی، اعتقادی و سرشار از حکمت ومعرفت مولانا ساحت مقدس امیرالمؤمنین علی (ع) است، که باید جلوه گری های سیره این چشمه جوشان معرفت الهی و اسوه بلند قامت از ایمان و فضایل متعالی را در این اثر شگرف در نگارگری هایی هنرمندانه حاصل از مکاشفات مولانا به نظاره نشست.
وصف صبر و بردباری حضرت علیعلیه السّلام
 مولانا شمشیرعلی (ع) را از جنس صبرمعرفی می کند که حیات بخش و هدایتگر به سوی ایمان است، نه شمشیر آهنی مرگ آور وگمراه کننده. در روح دشمن نفوذ می نماید و به جای کشتن جسم، جانش را شیفته می کند*:
من چو تیغم پر گهرهای وصال زنده گردانم نه کشته، در قتال (مثنوی، د اول، ب ٣٨٠٧)
صبر وبردباری آن حضرت در راه حق شعاع آفتاب حلم پیامبر و تابش آفتاب بردباری است:
چون شعاعی آفتاب حلم را (مثنوی، د اول، ب ٣77٧)
باد خشم وشهوت علی(ع) را حرکت نمی دهد، چون اهل نماز، یعنی مؤمن و معتقد است**:
باد خشم و باد شهوت، بادآز برد او را که نبود اهل نماز (مثنوی، د اول، ب ٣٨١١)
*استاد حسین امیری، کلاس شرح مثنوی، سال١٣٨7
**استعلامی، شرح مثنوی، ج١، ص ٥٤١
چهار شنبه 12 شهريور 1393برچسب:, :: 11:39 :: نويسنده : سحرحیدری
نسل کشی چرا؟
به خواب آمد مرا طفل جنینی بگفتا مادرم را گر ببینی
بگو مادر خطا از من چه دیدی؟ که بی جرمم به خونم در کشیدی؟
درونت کودکی آرام بودم کجا محکوم بر اعدام بودم؟
به خونم چنگ و دندان تیز کردی زخون دامان خود لبریز کردی
 بُدم تازه رسیده میهمانت نه آسیبی رسید از من به جانت
به مهمان بایدت مهمان نوازی نه بی رحمانه اش نابود سازی
تو فکر خرج و برجم را نمودی ز جسم کوچکی جان در ربودی
مرا روزی به همره بود مادر ولی افسوس ننمودی تو باور
تو گردش را به من ترجیح دادی اساس ظلم در عالم نهادی
امید کودکان بر مام باشد چو مادر باشدش آرام باشد
امیدم بود رویت را ببینم گلی از گلشن حسنت بچینم
دلم می خواست پستانت زنم چنگ غمت بیرون نمایم از دل تنگ
دلم می خواست از شیرت بنوشم صدای مادرم آید به گوشم
امیدم بود لبخندم ببینی کنار تختخوابم خوش نشینی
امیدم بُد دبستانم فرستی دهی تعلیم، درس حق پرستی
بیایم از در و شادت نمایم سرود کودکان بهرت سرایم
 امیدم بود گردم من جوانی زمان پیری ات قدرم بدانی
زمان پیری ات غمخوار باشم به هر کاری برایت یار باشم
من اینک روح پاکم در جنان است مکانم در جوار حوریان است
کنون کن توبه، استغفار شاید خدای مهربان رحمت نماید
بانو افسر الملوک عاملی
جمعه 17 مرداد 1393برچسب:, :: 18:41 :: نويسنده : سحرحیدری درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آرشيو وبلاگ پيوندها
|
||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت: