|
تنفس صبح
نسل کشی چرا؟
به خواب آمد مرا طفل جنینی بگفتا مادرم را گر ببینی
بگو مادر خطا از من چه دیدی؟ که بی جرمم به خونم در کشیدی؟
درونت کودکی آرام بودم کجا محکوم بر اعدام بودم؟
به خونم چنگ و دندان تیز کردی زخون دامان خود لبریز کردی
 بُدم تازه رسیده میهمانت نه آسیبی رسید از من به جانت
به مهمان بایدت مهمان نوازی نه بی رحمانه اش نابود سازی
تو فکر خرج و برجم را نمودی ز جسم کوچکی جان در ربودی
مرا روزی به همره بود مادر ولی افسوس ننمودی تو باور
تو گردش را به من ترجیح دادی اساس ظلم در عالم نهادی
امید کودکان بر مام باشد چو مادر باشدش آرام باشد
امیدم بود رویت را ببینم گلی از گلشن حسنت بچینم
دلم می خواست پستانت زنم چنگ غمت بیرون نمایم از دل تنگ
دلم می خواست از شیرت بنوشم صدای مادرم آید به گوشم
امیدم بود لبخندم ببینی کنار تختخوابم خوش نشینی
امیدم بُد دبستانم فرستی دهی تعلیم، درس حق پرستی
بیایم از در و شادت نمایم سرود کودکان بهرت سرایم
 امیدم بود گردم من جوانی زمان پیری ات قدرم بدانی
زمان پیری ات غمخوار باشم به هر کاری برایت یار باشم
من اینک روح پاکم در جنان است مکانم در جوار حوریان است
کنون کن توبه، استغفار شاید خدای مهربان رحمت نماید
بانو افسر الملوک عاملی
جمعه 17 مرداد 1393برچسب:, :: 18:41 :: نويسنده : سحرحیدری
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آرشيو وبلاگ پيوندها
|
||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت: