هشدار مهم سیاسی- اقتصادی

پروتکل شماره 4 یهود صهیونیسم:

افزایش روز افزون رقابت به منظور پیش افتادن در زندگی از سویی و نابسامانی های اقتصادی از سوی دیگر، مردم را سرخورده و افسرده می کند و نفرت آنها نسبت به مقامهای عالی رتبه اداری، مذهبی و سیاسی اوج می گیرد، طلا به عنوان وسیله ای برای ارضای نیازهای مادی مردم مورد توجه واقع می شود، ظرفیت مردم به مرز انفجار می رسد و برای قیام آماده می شوند. قیام مردم برای کسب ثروت است نه اشاعه ی خوبی ها، زیرا این قیام از نفرت منبعث می شود. به بیان دیگر، نفرت طبقه محروم جامعه از طبقه ممتاز، موجب قیام می گردد. قشرهای پایین جوامع غیر یهودی در پی رهنمودهای ما علیه طبقه ممتاز به پا می خیزند و سرانجام  با حریفانمان یعنی علمای غیر یهودی بر سر قدرت به نبرد می پردازیم.

عفاف و حجاب

زینب کبری(س) و خاندان امام حسین(ع) برای زنان الگوی گوهر ناب حجاب اند، چراکه در عین مشارکت در حماسه ای عظیم و ادای رسالت حساس و خطیر، متانت و عفاف را هم مراعات کردند.

امام حسین(ع) به خواهران و دخترش فاطمه توصیه فرمود که اگر کشته شدم گریبان چاک نزنید، صورت مخراشید و سخنان ناروا و نکوهیده مگویید.

در آخرین ساعات، وقتی امام صدای گریه بلند دخترانش را شنید، عباس و علی اکبر(ع) را فرستاد تا آنها را به صبر و آرامش دعوت نمایند.

پس از کشته شدن امام حسین(ع) وقتی گذر عمر سعد نزد زنان و دختران افتاد بر سرش فریاد زدند و گریستند و از او خواستند که آنچه از آنان غارت شده را بازگردانند تا خود را بپوشانند.

شب عاشورا امام حسین(ع) در گفتگو با خانواده اش آنها را به حجاب و عفاف و خویشتن داری توصیه نمود.

روز عاشورا وقتی زینب(س) بی طاقت شد و به صورت خود زد، امام به او فرمود:"آرام باش و زبان شماتت این گروه را نسبت به ما دراز مکن".

ام کلثوم(س) به مأمور بردن اسیران گفت:" وقتی مارا وارد دمشق می کنید از دری وارد کنید که تماشاچی کمتری داشته باشد. و از آنها در خواست کرد تا سرهای شهدا را از کجاوه های اهل بیت فاصله دهند تا نگاه مردم به آنها باشد و حرم رسول الله را تماشا نکنند.

از اعتراض های شدید زینب کبری (س) به یزید این بود که:" ای یزید! آیا عدالت است که همسران و کنیزان خود را در حرمسرا پوشیده نگاه داشته ای و دختران پیامبر را به صورت اسیر شهر به شهر می گردانی، حجابشان را هتک کرده و چهره هایشان را در معرض دید همگان قرار داده ای که دور و نزدیک به صورت آنها نگاه می کنند؟!"

منبع: پیام های عاشورا، جواد محدّثی

هشدار مهم سیاسی

پروتکل شماره 13 یهود صهیونیسم:

برای مشغول نمودن مردم ، هر روز مشکلات جدیدی برای آنها به وجود می آوریم تا آنها اصلاً فرصتی برای مذاکره در مورد مسائل سیاسی نداشته باشند.

همه روزه صفحات روزنامه ها و مجله ها را از مسابقات فوتبال ، والیبال، بسکتبال، کشتی و ... پر خواهیم کرد تا بدین وسیله ذهن ملتها فقط در تفکر و نظر دهی در مورد این مسابقات باشد.

جهاد با نفس

در صحنه عاشورا، کسانی حضور داشتند که اهل جهاد با نفس بودندو هیچ هوا و هوسی در انگیزه آنها دخیل نبود:

عمرو بن قرظه انصاری، در جبهه امام حسین(ع) بود و برادرش علی بن قرظه در سپاه عمربن سعداما هرگز محبت نسبت به برادر مانع حمایت او از امام(ع) نشد و دلیرانه مبارزه کرد و به شهادت رسید.

محمد بن بشر حضرمی در سپاه امام بود و فرزندش در مرز ری اسیر شده بود. امام(ع) به او رخصت داد تا برای آزادسازی فرزندش کربلا را ترک کند اما علاقه به فرزند موجب نشد تا از وفاداریش به امام حسین(ع) کاسته شود.

نافع بن هلال نامزد داشت و وقتی می خواست به میدان رود همسرش دست به دامن او شد، همین کافی بود تا انگیزه جهادش سلب شود اما علی رغم سفارش امام به ترجیح شادمان نمودن همسر بر جهاد، گفت:" ای پسر پیامبر! اگر امروز شما را یاری نکنم، فردا جواب پیامبر را چه بدهم؟"

عبدالله بن مسلم بن عقیل، در روز عاشورا به میدان رفت، در حالی که امام(ع) به او فرمود:" شهادت پدرت برای خانواده شما کافی است"، اما گفت:" به خدا سوگند من از آنها نیستم که دنیا را بر آخرت برگزینم".

عباس بن علی(ع)، وقتی لب تشنه وارد شریعه فرات شد، دست به زیر آب برد اما آب را بر روی آب ریخت، ننوشید و تشنه بیرون آمد.

منبع: پیام های عاشورا، جواد محدّثی