تنفس صبح
خداوند می فرماید:﴿وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوى وَ اتَّقُونِ يا أُولِي الْأَلْباب﴾*
وامیرالمؤمنین (ع) می فرماید:"اُوصیکُم عبادَالله بتَقوی الله الّتی هی الزّادُ و بهَا المَعاذ؛ زادٌ مُبلغٌ و مَعاذٌ مُنجحٌ"**
حضرت علی(ع) در این سخن بندگان خدا را به تقوای الاهی دعوت فرموده است، تقوایی که دو ویژگی مهم دارد:
1)هی الزّاد؛ زاد و توشه سفر آخرت
2)و بها المَعاذ؛ پناهگاه در برابر عذاب الاهی
حضرت علی (ع) ویژگی های این زاد و توشه را نیز بیان نموده است:
v زادٌ مبلغٌ؛ زاد و توشه ای که انسان را به مقصد می رساند
v معاذٌ منجحٌ؛ پناهگاهی که انسان را از خطرات نجات می دهد
می خواهم با مثالی بگویم منظور مولایمان از این سخن چیست:
دو نفر می خواهند از جنگلی طولانی و پر خطر بگذرند، از هر دو می پرسیم که آیا توشه و ابزار دفاعی با خود برداشته اید؟
می گویند: بله
در انتهای جنگل منتظر آنها می مانیم، امّا تنها یکی از آندو می رسد.
از او می پرسیم: چرا دیگری نرسیده؟ مگر هر دو شما توشه و وسیله دفاع نداشتید؟!
می گوید: بله داشتیم ولی توشه او آن مقدار نبود که او را به مقصد برساند و نیز ابزار نجات او هم مناسب و کافی برای پناه دادن به او نبود، به همین دلیل او نجات نیافت و به مقصد نرسید.
سفر آخرت، هم طولانی است و هم پرخطر، لذا لازم است انسان توشه و پناهگاه کافی به همراه داشته باشد، بنابراین تنها با چند کار شایسته نمی توان این سفر را به سلامت پیمود بلکه باید کوله پشتی انسان پر از تقوا باشد.
*سوره بقره/آیه 197
**خطبه 114 نهج البلاغه
نظرات شما عزیزان: چهار شنبه 10 آبان 1391برچسب:, :: 15:25 :: نويسنده : سحرحیدری
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آرشيو وبلاگ پيوندها
|
||||||||||||||||
![]() |